CBL (kannabicyklol) jest kannabinoidem obecnym w konopiach siewnych, marihuanie i haszyszu w śladowych ilościach. Nie jest jednak wytwarzany przez rośliny konopi, a powstaje w czasie ich przechowywania. O istnieniu CBL wiadomo od 1964 r., a jego budowę poznano kilka lat później. CBL to nie jedyna nazwa tego związku. Równolegle nazwany został także kannabipinolem (CBP).
Kannabicyklol jest jednym z najbardziej tajemniczych kannabinoidów. Informacje na jego temat są niezwykle ograniczone, a badań nad właściwościami w zasadzie nie ma.
Czy CBL powoduje uczucie “haju”? Czy jest legalny? Przedstawiamy sprawdzone informacje o kannabicyklolu.
CBL vs. CBD
Pod wieloma względami CBL i CBD znajdują się na przeciwnych biegunach. Największe różnice dotyczą dostępności tych kannabinoidów i stanu wiedzy na ich temat.
CBD jest najdokładniej przebadanym kannabinoidem obok THC, natomiast o CBL nie wiadomo praktycznie niczego. Jedyne dostępne informacje dotyczą jego niektórych właściwości fizykochemicznych.
Stężenie CBD sięga w kwiatach konopi nawet około 20%, natomiast stężenie CBL zamyka się w częściach setnych procenta i bywa poniżej granic wykrywalności aparatury chromatograficznej.
CBD jest wytwarzany w konopiach z prekursora większości kannabinoidów – CBGa. Mechanizm ten nie dotyczy jednak kannabicyklolu. CBL powstaje w wyniku rozpadu innego kannabinoidu – CBC – poprzez utlenianie, wpływ promieniowania UV i działanie podwyższonej temperatury. Im dłużej surowiec roślinny jest przechowywany, tym więcej w nim kannabicyklolu. W uprawianych i świeżych konopiach związek ten nie występuje prawie w ogóle. Stężenie CBL jest także zależne od wyjściowego stężenia CBC w roślinie – w odmianach konopi bogatszych w CBC może powstać więcej CBL.
Co wiadomo na temat właściwości CBL?
CBL należy do kannabinoidów, które nie stanowią szczególnego przedmiotu zainteresowania naukowców. Powodów takiego stanu rzeczy może być kilka:
- ekstremalnie niskie stężenie kannabicyklolu w konopiach,
- trudności w ekstrakcji z materiału roślinnego,
- wtórne pochodzenie CBL (fachowo substancje chemiczne, powstające w bardzo niewielkich ilościach jako “skutek uboczny” naturalnych bądź wymuszonych procesów, nazywa się artefaktami; kannabicyklol jest właśnie artefaktem),
- konieczność syntetycznego wytwarzania CBL, aby uzyskać go w ilościach umożliwiających badania naukowe.
O CBL nie wiadomo zbyt wiele poza masą cząsteczkową, kształtem cząsteczki i niektórymi właściwościami fizykochemicznymi. Odkrywcy CBL uważali, że ma on strukturę zbliżoną do THC i nazwali nowy związek “THC III”. Parę lat później, po kilku próbach wyizolowania kannabicyklolu ustalono jednak, że pierwsza teza była błędna i zmieniono nazwę związku na CBL.
CBL nie ma ani budowy, ani właściwości podobnych do THC. Nie wiadomo dokładnie, w jaki sposób CBL oddziałuje z układem endokannabinoidowym (ECS), ale na pewno nie ma właściwości psychoaktywnych. Wynika to z braku występowania wiązań podwójnych w cząsteczce CBL, co prawdopodobnie uniemożliwia wiązanie się z receptorami ECS
O ewentualnych właściwościach prozdrowotnych CBL nie wiadomo nic. Od lat 70-tych XX wieku nie przeprowadzono żadnych badań naukowych dotyczących potencjalnego wpływu wyizolowanego kannabicyklolu na zdrowie.
FAQ
Najwcześniejsze wzmianki o CBL pojawiły się w 1964 r. w publikacji naukowej dwóch niemieckich badaczy – Korte i Siepera. Strukturę tego kannabinoidu odkryto w latach 70-tych XX wieku.
Kannabicyklol pozyskiwany z konopi siewnych nie jest uznawany za substancję narkotyczną i jest legalny w Unii Europejskiej zgodnie z Raportem Rady Unii Europejskiej z 2021 r.
Obecnie nie ma żadnych badań, które analizowałyby potencjał medyczny CBL. Jest to konsekwencją występowania kannabicyklolu w konopiach jedynie w śladowych ilościach i trudności w jego ekstrakcji.
CBL nie ma właściwości psychoaktywnych i nie wywołuje uczucia “haju”. Wynika to prawdopodobnie z braku wiązań podwójnych w cząsteczce CBL i niemożności wiązania się z receptorami układu endokannabinoidowego, w przeciwieństwie do THC, który takie wiązania posiada.
Na rynku nie ma produktów, które zawierają istotne ilości kannabicyklolu. Znajduje się on jednak, jak inne towarzyszące składniki biologicznie czynne, w oleju CBD full-spectrum i innych produktach CBD.
Bibliografia:
- Mahmoud A. ElSohly, Desmond Slade, Chemical constituents of marijuana: The complex mixture of natural cannabinoids, Life Sciences, Volume 78, Issue 5, 2005, Pages 539-548, ISSN 0024-3205, doi.org/10.1016/j.lfs.2005.09.011.
- Russo EB, Jiang HE, Li X, et al. Phytochemical and genetic analyses of ancient cannabis from Central Asia. J Exp Bot. 2008;59(15):4171-4182. doi:10.1093/jxb/ern260
- Waseem Gul, Shahbaz W Gul, Mohamed M Radwan, Amira S Wanas, Zlatko Mehmedic, Ikhlas I Khan, Maged H M Sharaf, Mahmoud A ElSohly, Determination of 11 Cannabinoids in Biomass and Extracts of Different Varieties of Cannabis Using High-Performance Liquid Chromatography, Journal of AOAC INTERNATIONAL, Volume 98, Issue 6, 1 November 2015, Pages 1523–1528, doi.org/10.5740/jaoacint.15-095
- Mechoulam R, Shani A, Edery H, Grunfeld Y. Chemical basis of hashish activity. Science. 1970 Aug 7;169(3945):611-2. doi: 10.1126/science.169.3945.611. PMID: 4987683.
- Overview of the EU acquis applicable to cannabis in its different forms and components, 2021, https://data.consilium.europa.eu/doc/document/ST-10189-2021-INIT/en/pdf
Wszystkie treści znajdujące się na stronie konopio.pl opierają się na ogólnodostępnych informacjach i w żadnym wypadku nie stanowią porady medycznej czy farmaceutycznej. Dokładamy wszelkich starań, aby nasze artykuły dostarczały rzetelną i aktualną wiedzę, jednak wykluczamy jakąkolwiek odpowiedzialność za działania podejmowane przez czytelników strony.
Wszelkie wątpliwości dotyczące stosowania CBD należy konsultować z lekarzem.
Olejki CBD nie są lekami i nie mogą być stosowane jako zamienniki leków.