Co to jest CBDV (kannabidiwarin)? Właściwości i możliwości zastosowania w oparciu o badania naukowe

CBDV, czyli kannabidiwarin, jest jednym z kannabinoidów występujących w konopiach indyjskich i konopiach siewnych. Został odkryty w 1969 r. jako pierwszy kannabinoid diwarinylowy – posiadający 3-węglowy łańcuch przyłączony do pierścienia aromatycznego zamiast 5-węglowego, jak znane dotychczas kannabinoidy. 

CBDV ma bardzo zbliżoną budowę i właściwości do CBD. Nie są one jednak identyczne. Zainteresowanie naukowców kannabidiwarinem jest niemal tak duże jak kannabidiolem, ponieważ oba związki oddziałują z innymi receptorami niż receptory układu endokannabinoidowego. To odpowiada za ich wyjątkowy potencjał prozdrowotny.

CBDV vs. CBD

Między CBDV a CBD występują tylko niewielkie różnice pod względem budowy. Kannabidiwarin jest propylowym analogiem CBD. Różnica w strukturze obu cząsteczek polega jedynie na tym, że łańcuch boczny CBD jest zbudowany z 5 atomów węgla, a CBDV – z 3 atomów węgla. Nie należy jednak jej ignorować, bo długość łańcucha bocznego cząsteczki kannabinoidu wpływa na zdolności wiązania się z receptorami układu endokannabinoidowego i nerwowego. Przekłada się zatem na właściwości substancji.

Kannabidiwarin występuje w konopiach w dużo mniejszym stężeniu niż kannabidiol. Najczęściej jego ilości nie przekraczają 1%. Hodowcy roślin tworzą nowe krzyżówki konopi siewnych i marihuany, w których stężenie CBDV osiąga 7%, jednak to nadal dużo mniej niż ponad 20% CBD w odmianach przemysłowych. Zauważono, że im konopie bogatsze w CBD oraz w THCV, tym więcej w nich CBDV. 

Właściwości i zastosowanie CBDV

Można by pomyśleć, że skoro CBDV tak bardzo przypomina CBD, ich właściwości i zastosowania będą identyczne. Jednak ta subtelna różnica w budowie cząsteczek obu kannabinoidów sprawia, że kannabidiwarin w jednych aspektach będzie działał silniej, a w innych słabiej w porównaniu z CBD. Jest to efekt różnego powinowactwa kannabinoidów do receptorów CB1, CB2 oraz z rodziny TRP.   

Oddziaływanie CBDV z układem endokannabinoidowym i nerwowym człowieka

CBDV oddziałuje na układ endokannabinoidowy w taki sam sposób jak CBD, wpływając na wrażliwość receptorów CB1 i CB2. Jednak potencjał działania CBDV jest nawet czterokrotnie niższy w porównaniu z CBD. Kannabidiwarin hamuje również enzym DAGLα, niezbędnydo wytwarzania endokannabinoidu 2-AG z diacyloglicerolu.

Układ nerwowy człowieka, a dokładniej receptory TRP odpowiedzialne za odczuwanie różnego rodzaju bólu, są wrażliwe na obecność kannabidiwarinu. Wpływ CBDV na receptory TRP jest silniejszy niż ma to miejsce w przypadku CBD.

Podsumowując, CBDV działa w mniejszym stopniu na układ endokannabinoidowy, zaś w większym na receptory TRP układu nerwowego. Na podstawie tego spekuluje się, czy CBDV może mieć większe znaczenie w stanach i chorobach związanych z aktywnością receptorów TRP (takich jak nerwobóle, migreny, choroby neurologiczne, czy zanik mięśni) w porównaniu do CBD.

Właściwości prozdrowotne CBDV

• Kannabidiwarin ma właściwości przeciwdrgawkowe, dzięki czemu bada się możliwości jego zastosowania w leczeniu epilepsji o różnym podłożu. Działanie przeciwkonwulsyjne CBDV jest niezależne od receptorów CB1 i prawdopodobnie słabsze niż CBD.
• CBDV może zmniejszać mdłości.
• Bada się potencjał kannabidiwarinu jako środka zmniejszającego ból, a szczególnie nerwobóle.
• Prawdopodobnie CBDV może zmniejszać odczuwanie niepokoju, ponieważ wpływa na równowagę między neuroprzekaźnikami pobudzającymi (glutaminian) i hamującymi (GABA).
• Kannabidiwarin ma działanie przeciwbakteryjne, szczególnie wobec bakterii Gram-dodatnich. Jest ono mniejsze niż aktywność CBD.
• CBDV wykazuje potencjał przeciwutleniający, co może mieć znaczenie w obniżaniu stanu zapalnego i działaniu ochronnym na komórki układu nerwowego.

Badania nad CBDV

CBDV jest obecnie przedmiotem badań dotyczących przede wszystkim możliwości jego wykorzystania w zaburzeniach neurologicznych. Większość analiz przeprowadzono na modelach zwierzęcych. Badania kliniczne nad potencjałem CBDV jako leku przeciwdrgawkowego nie przyniosły pożądanych rezultatów, ale kannabidiwarin daje obiecujące wyniki w innych obszarach.

CBDV a choroby neurologiczne

Podawanie CBDV może zmniejszać neurologiczne i społeczne deficyty wywołane syndromem Retta – chorobą wpływającą na rozwój mózgu. U myszy poddanych leczeniu CBDV zauważono zmniejszenie deficytów pamięci, regulację poziomów ekspresji receptorów CB1 i CB2 w mózgu oraz poprawę koordynacji ruchowej.

Kannabidiwarin w zaburzeniach ze spektrum autyzmu

Dowody przedkliniczne sugerują, że kannabidiwarin może modulować układy pobudzająco-hamujące w mózgu związane z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Badania z udziałem dorosłych ze spektrum i zdrowych pokazują, że CBDV może wykazywać potencjał leczniczy, jednak potrzeba dużo więcej spójnych wyników analiz naukowych. Obecnie toczy się III faza badań klinicznych, dotyczących leku z CBDV na objawy zaburzeń ze spektrum autyzmu prowadzona przez jednego z gigantów farmaceutycznych.

CBDV w dystrofii mięśniowej Duchenne’a

W badaniu na myszach wykazano, że CBDV stymuluje powstawanie mioblastów i miotubul, dzięki którym dochodzi do wzrostu mięśni. Efekt zaobserwowano zarówno u osobników zdrowych, jak i z DMD – chorobą genetyczną, która przebiega z postępującym zanikiem mięśni. Do stymulacji wzrostu mięśni dochodzi głównie dzięki aktywowaniu receptorów TRPA1 i TRPV1 przez kannabidiwarin.

FAQ