Co to jest THC (tetrahydrokannabinol)? Właściwości, działanie i skutki uboczne

Warto jednak wiedzieć, że oddziaływanie THC na układ endokannabinoidowy daje także potencjalne, szerokie możliwości wykorzystania tej substancji w medycynie. Na podstawie badań uznaje się, że THC:

• działa przeciwzapalnie,
• działa neuroprotekcyjnie (chroni komórki nerwowe),
• jest silnym przeciwutleniaczem,
• może być wykorzystywany w terapii przewlekłego bólu (jako element uzupełniający),
• łagodzi nudności i wymioty spowodowane chemioterapią,
• daje korzystne efekty w leczeniu napięcia mięśniowego i spastyczności u osób ze stwardnieniem rozsianym,
• pobudza apetyt, co jest wykorzystywane u osób z anoreksją i zakażonych wirusem HIV.

Skutki uboczne THC

Zażywanie THC ma swoje wady, które to rzucają duży cień na właściwości lecznicze tej substancji. Podstawowym skutkiem ubocznym niekontrolowanego przyjmowania marihuany jest działanie psychoaktywne, które oprócz pożądanego przez palaczy “haju” może objawiać się w wieloraki sposób.

Przyjmowanie sporadyczne

Do najczęstszych możliwych efektów niepożądanych rekreacyjnego zażywania marihuany zalicza się:

• lęk i panikę (u niektórych osób pojawiają się one zamiast euforii),
• zaburzenia myślenia i trudności w wykonywaniu skomplikowanych zadań,
• upośledzoną koordynację ruchową,
• deficyty pamięci,
• paranoje,
• upośledzoną zdolność oceny sytuacji,
• zniekształcenie odczuwania czasu,
• suchość w ustach, 
• rozmazane widzenie,
• osłabienie siły mięśniowej,
• tachykardię z przyspieszeniem tętna.

Tego typu skutki uboczne występują w przeciągu 30 minut od zażycia THC i utrzymują się do ok. 2 godzin. Wyjątek stanowi upośledzenie psychomotoryczne, które może trwać dłużej. 

Przyjmowanie przewlekłe

Regularne zażywanie marihuany może doprowadzić do uzależnienia psychicznego. Co ciekawe, problem ten dotyczy przede wszystkim osób, które zaczęły swoją przygodę z marihuaną w młodym wieku. Sięganie po konopie indyjskie przed 18 rokiem życia przyczynia się do wzrostu ryzyka uzależnienia od 4 do 7 razy bardziej niż u osób dorosłych.  

Dane dotyczące długoterminowego wpływu THC są sprzeczne i wymagają dalszych badań. Istnieją przesłanki, iż THC zażywany przewlekle i w niekontrolowany sposób może:

• działać na układ odpornościowy, powodując zaburzenia odpowiedzi komórkowej i humoralnej,
• wpływać na zaburzenia pamięci i uwagi,
• upośledzać funkcje poznawcze,
• powodować lęk, omamy, pobudzenie, psychozę (u osób z takimi skłonnościami),
• powodować prawdopodobnie nieodwracalne zmiany anatomiczne w mózgu, zwłaszcza u osób, które w młodym wieku zaczęły sięgać po marihuanę,
• zaostrzać schizofrenię lub przyspieszać jej wystąpienie u osób z obciążeniem genetycznym,
• działać na układ rozrodczy (zaburza liczbę oraz żywotność plemników, zmniejsza stężenie testosteronu, zaburza cykl owulacyjny).

Ryzyko wystąpienia działań niepożądanych wydaje się być zdecydowanie mniejsze w przypadku ustalenia odpowiedniej dawki i częstotliwości zażywania marihuany medycznej. W Polsce jest ona dostępna na receptę z wypisu lekarza.

Przy tym wszystkim, warto pamiętać jednak, że THC nie jest substancją toksyczną i nie da się przedawkować jej ze skutkiem śmiertelnym. Dzieje się tak dlatego, że wraz ze wzrostem stężenia THC w mózgu dochodzi do wytwarzania pregnenolonu – hormonu, który na zasadzie ujemnego sprzężenia zwrotnego osłabia działanie THC. 

THC vs. CBD

Pomimo, że THC i CBD to kannabinoidy pochodzące z tej samej rośliny, to w praktyce posiadają różne działanie i właściwości. Wynika to z ich odmiennej struktury chemicznej. W CBD nie tworzy się układ laktonowy, są natomiast obecne dwa ugrupowania fenolowe. Z tego względu THC działa jako agonista receptorów kannabinoidowych, a CBD jako antagonista.